โสนน้อยชุบชีวิตท้าวจตุภักตร์ขึ้นมา พญายักษ์เห็นถึงบุญคุณ ของโสนน้อย เจ้าชายและโสนน้อย ลากลับเมือง และแยกย้ายจากพันลีกับวันนา

กลับมาพระนครได้ไม่นาน โสนน้อยก็ตั้งครรภ์ สร้างความอิจฉาริษยาให้กับนางกุลาเป็นอย่างมาก จึงคิดหาทางกลั่นแกล้ง โดยคิดแผนชั่ว จับงูใส่ในกล่อง เตรียมให้โสนน้อยนำไปถวายพระวิจิตรจินดา ชะมดเห็นเข้าจึงเข้าไปต่อสู้ ถูกนางกุลาจับโยนใส่ไฟตาย

 

นางกุลาเอางูใส่กล่องให้โสนน้อย แล้วบอกว่าเป็นกล่องจันทร์หอมที่เจ้าชายต่างเมืองนำมาถวาย โสนน้อยไม่รู้รีบนำไปถวายพระวิจิตรจินดาทันที

โสนน้อยเอากล่องจันทร์หอมไปถวาย พระวิจิตรจินดารับมา งูออกมาจะกัด แต่พระวิจิตรจินดาหลบทัน พระวิจิตรจินดาเข้าใจผิดคิดว่าโสนน้อยจะลอบปรงพระชนม์

พระวิจิตรจินดาพิโรธ จึงได้ขับไล่โสนน้อยออกจากเมืองโดยไม่ฟังเสียงใคร

 

โสนน้อยจำต้องออกจากวังโดยมีนางกุลาติดตามไปด้วย โสนน้อยได้ไปเจอซากชะมด จึงชุบชีวิตขึ้นมา

ชะมดเห็นนางกุลาก็กลัว นางกุลแกล้งทำดีกับชะมด ทั้งสามออกเดินทางด้วยกัน

ทั้งสองเดอนทางไปเจอปู่เจ้า ปู่เจ้าบอกโสนน้อยมีเคราะห์ ต้องไปชุบตัวในบ่อทอง และให้ระวัง อย่าลงไปชุบในบ่อคลัก เพราะจะเป็นตรงกันข้าม

นางกุลาคิดแผนชั่วร้ายโดยจะลงไปชุบตัวแทนโสนน้อย

 

ขณะที่โสนน้อยกำลังจะชุบตัว นางกุลาฉวยโอกาสผลักโสนน้อยลงไปในบ่อน้ำคลัก กลายเป็นหญิงอัปลักษณ์ ส่วนนางกุลารีบไปชุบในบ่อทอง กลายเป็นสาวสวยทันที

นางกุลาได้ทีจึงจับโสนน้อยให้มาเป็นคนใช้ โสนน้อยจำต้องทำตาม

ทั้งสองออกเดินทางไปด้วยกันและได้ไปอาศัยกับสองตายาย

วันหนึ่งบุตรเศรษฐีมาพบนางกุลาเข้า ก็หลงรักขอเป็นภรรยา นางกุลาได้มาอยู่กับเศรษฐีและให้โสนน้อยเป็นทาสรับใช้ โสนน้อยจำต้องทำตามเพราะเป็นห่วงลูกในท้อง

โสนน้อยมาอยู่กับเศรษฐี ก็ถูกนางกุลากลั่นแกล้งสารพัด

ที่เมืองนพรัตน์นคร เรือนทองวิเศษพากันบรรเลงเพลงเศร้าสร้อยในชะตากรรมของโสนน้อย พระปิ่นทองมาได้ยินทำให้คิดถึงโสนน้อย

พระวิจิตรจินดารู้สึกว่าโสนน้อยอาจถูกกลั่นแกล้ง เริ่มรู้สึกผิดที่ไม่เชื่อโสนน้อย จึงออกติดตามหาโสนน้อย

โสนน้อยใกล้คลอด นางกุลาแกล้งเป็นทำดีจะช่วยทำคลอด แต่ในใจจริงกลับคิดจะฆ่าเด็กทิ้งเสีย

 

โสนน้อยคลอดลูกแล้ว สลบไป นางกุลาจึงจับเด็กไปถ่วงน้ำ พระอินทร์เห็นเหตุการณ์ตลอดจึงได้ช่วยเด็กไว้ แล้วไปฝากพระฤษีเลี้ยง พระฤาษีตั้งชื่อให้ว่า ไพรวัลย์

โสนน้อยฟื้นขึ้นมาถามหาลูก นางกุลาบอกว่าคลอดแล้วตาย โสนน้อยเสียใจมาก

พระวิจิตรจินดา ออกตามหาโสนน้อยไปจนถึงเมืองศรีวิลาศและไปเจอกับพวกยักษ์เข้า

 

พระวิจิตรจินดาต่อสู้กับยักษ์และกำลังจะเสียที แต่แล้วท้าวจตุภักตร์ พญายักษ์ที่โสนน้อยเคยช่วยไว้ เข้ามาช่วยเจ้าชาย ท้าวจตุภักตร์เป็นเพื่อนกับท้าวศรีววิลาศ ท้าวศรีวิลาศจึงยกพระธิดาเกษสุวรรณ ให้แต่งงานกับเจ้าชาย

พระวิจิตรจินดา อยู่กับธิดายักษ์แต่ในใจยังคิดถึงโสนน้อย

แม้โสนน้อยต้องทนทุกข์ระกำลำบากที่บ้านเศรษฐี แต่ในใจก็ยังคิดถึงพระวิจิตรจินดา

 

5 ปีต่อมา

เจ้าชายวิจิตรจินดา ทนคิดถึงโสนน้อยไม่ได้ จึงขอลากจากเมืองยักษ์เพื่อตามหาโสนน้อย

ระหว่างทางได้พบเจ้าชายไพรวัลย์ และทราบว่าเป็นพระโอรส จึงได้ออกติดตาหาโสนน้อยด้วยกัน

มนต์จากบ่อวิเศษเริ่มเสื่อม โสนน้อยเริ่มสวยขึ้น แต่นางกุลาเริ่มมีหน้าตาหน้าเกลียด

ลูกชายเศรษฐีเริ่มไม่รักนางกุลา แต่ไปสนใจโสนน้อย นางกุลาอิจฉาคิดจะกลับไปชุบตัวใหม่และฆ้าโสนน้อยทิ้ง

พระวิจิตรจินดาและพระโอรสตามมาถึงบ้านเศรษฐี พร้อมทั้งถามหาโสนน้อย ลูกชายเศรษฐีบอกว่าออกไปกับนางกุลา

นางกุลไปที่บ่อวิเศษ และจะเตรียมตัวปลักโสนน้อยให้ตกลงในบ่อคลัก

เจ้าชายวิจิตรจินดาและพระโอรสตามมาทัน เลยจับนางกุลาลงไปแทน

ส่วนโสนน้อยได้ลงไปชุบตัวในบ่อทอง สวยดังเดิม

พระวิจิตรจินดาพาโสนน้อยและพระโอรสกลับเมืองนพรัตน์และครองเมืองอย่างมีความสุข