วิธวินท์ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ที่ปรึกษาด้านการลงทุนและการตลาดจากบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งในอเมริกา ได้เดินทางกลับมาเมืองไทยหลังจากไม่ได้กลับมาหลายปี ตั้งแต่ที่เขาได้ทุนไปเรียนและได้งานทำที่นั่น ขณะที่วิธวินท์ไปติดต่อซื้อพืชผลการเกษตรที่ไร่แห่งหนึ่ง ที่นั่นบังเอิญได้พบกับสาวแสบที่เข้าใจผิด คิดว่าเขาเป็นพวกโจรเข้ามาวางยาสัตว์ในไร่ จนเขาเกือบจะเอาชีวิตรอดออกมาจากไร่ไม่ได้ กลายเป็นแค้นฝังใจต่อหญิงสาวมาดกวนที่เขาได้พบ

ธีไนย และ ดารุ แต่งงานกันมา 8 ปี ทั้งสองมีลูกสาววัย 6 ขวบอยู่คนหนึ่งชื่อ ธีรุดา หรือ น้องจีน ธีไนยนั้นเป็นพ่อและสามีที่ดีมากคนหนึ่ง แต่ข้อเสียเพียงอย่างเดียวของเขาก็คือ ความเจ้าชู้ แก้เท่าไหร่ก็ไม่หายสักที สิ่งนี้จึงทำให้ชีวิตคู่ระหองระแหงกันมาโดยตลอด แรกๆ ดารุก็พยายามทำใจยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น แต่นานวันไปมันกลับกลายเป็นความทรมาน เมื่อได้เจอหน้าวิธวินท์อดีตคนรักตั้งแต่สมัยเรียน ดารุจึงรู้สึกเหมือนได้พบความสุขที่ช่วยมาทำให้เธอคลายเศร้า

วิธวินท์สังเกตเห็นความเศร้าหมองของดารุ จึงพยายามซักถามอยู่นานจนรู้ความจริง วิธวินท์รู้สึกผิดต่ออดีตคนรัก โทษตัวเองว่าเป็นฝ่ายผิดถ้าเขาไม่ไปเรียนต่อเมืองนอก ดารุก็คงจะมีความสุขมากกว่านี้ วิธวินท์เลยตั้งใจจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยแก้ปัญหาครอบครัวของดารุ เขาไปพบธีไนยพยายามพูดให้เลิกนิสัยเจ้าชู้นี่เสีย ไม่อย่างนั้นจะต้องสูญเสียภรรยาแสนดีอย่างดารุไป แต่ธีไนยไม่ฟังเขาเข้าใจว่าดารุลักลอบพบกับคนรักเก่าเพื่อสานสัมพันธ์เดิม เมื่อพูดกันไม่รู้เรื่องจึงต้องลงไม้ลงมือกัน ดารุรู้เรื่องก็ไม่พอใจธีไนย ทั้งสองจึงทะเลาะกันอีก โดยลืมไปว่าน้องจีนก็ยืนอยู่ด้วย

น้องจีนไม่ชอบที่พ่อแม่ทะเลาะกันจึงโกหกแม่เรื่องออกไปทัศนศึกษาของโรงเรียน แต่ชวน แตง พี่เลี้ยงไปที่ไร่ชมตะวันของ ลุงประทีป และ ป้าแสงฉาย ซึ่งเป็นคุณลุงคุณป้าของธีไนย ไปรยา หรือ ดรีม น้องสาวแท้ๆ ของธีไนย ออกอาการไม่พอใจที่พี่ชายตัวแสบก่อเรื่องให้ครอบครัวแตกแยก เลยตัดสินใจรับปากกับหลานสาวว่าจะเข้าไปช่วยกู้สถานการณ์ให้พ่อแม่ของหลานสาวได้อยู่ร่วมกันอย่างเดิมแน่นอน

ไปรยามาถึงบ้านพี่ชาย เมื่อปะติดปะต่อเรื่องราวความเจ้าชู้ของพี่ชายจากแตงได้ หล่อนจึงตัดสินใจในทันทีว่า ตัวเองนี่ล่ะจะเริ่มทำการกวาดขยะซึ่งก็คือ บรรดาสาวๆ และหนุ่มๆ ของพี่ชายและพี่สะใภ้ไปให้พ้นทางรักของทั้งคู่เสีย

เป้าหมายแรกของไปรยาคือ ศศิรัตน์ หรือ ซินดี้ นางแบบสาวที่เข้ามาเกาะแกะธีไนย พยายามอย่างมากเพื่อเบียดตัวเองขึ้นมาเป็นเมียเบอร์ 1 ซินดี้เลยโดนไปรยาหอบเอาซากหมาตายไปข่มขู่ถึงห้อง ถ้าไม่อยากเป็นเหมือนอย่างซากหมาตายตัวนี้ก็ให้เลิกยุ่งกับผัวชาวบ้าน ทำเอาซินดี้กลัวต้องโร่ไปฟ้องธีไนยให้จัดการกับน้องสาว แต่ธีไนยก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะผู้หญิงคนเดียวที่ธีไนยยอมให้มาตลอดก็คือน้องสาวคนนี้คนเดียวเท่านั้น เป้าหมายที่สองของไปรยาก็คือ นลินี เลขาหัวเสธหน้าห้องของธีไนยที่วางตัวดีซะจนดารุไม่เคยระแคะระคายถึงพฤติกรรมพร้อมจะแย่งธีไนยไปจากเธอ แต่ไปรยาดูปร๊าดเดียวก็รู้ทันว่ายัยนลินีฉลาดเป็นกรด เลยใช้คำสั่งไล่นลินีให้ออกจากงาน เพราะบริษัทบริหารพืชผลการเกษตรที่ธีไนยดูแลเป็นมรดกของครอบครัว ไปรยาจึงมีคำสั่งปลดนลินีได้ แต่ธีไนยต้องขอให้นลินีทำงานต่อเพราะนลินีทำงานมาหลายปีเสียดายความสามารถ ไปรยายอมตามที่พี่ชายขอร้อง เลยย้ายนลินีไปเป็นพนักงานระดับล่างแทน สร้างความแค้นให้นลินีจ้องหาโอกาสแก้แค้นยัยไปรยา

วิธวินท์ได้รับข่าวว่า หลวงตาที่เขาเคยอาศัยเป็นเด็กวัดก่อนที่จะได้ทุนไปเรียนต่อเมืองนอกอาพาธล้มป่วย หลวงตาให้วิธวินท์รับปากที่จะรับ บุ้งกี๋ เด็กวัดรุ่นน้องตัวแสบ ให้วิธวินท์ดูแลเพราะสงสาร แต่บุ้งกี๋เด็กตัวแสบกลับเรียกวิธวินท์ว่าพ่อ เพราะตัวเองกำพร้าเลยอยากมีพ่อกับเขาบ้าง

ขั้นตอนต่อมาหลังจากที่ดรีมได้รู้จากพี่ชายว่า วิธวินท์อดีตแฟนเก่าของพี่สะใภ้กำลังเข้ามาป้วนเปี้ยนกับดารุหวังอยากจะคืนดี แม่สื่อตัวร้ายจึงไปพบวิธวินท์ที่โรงแรม เพื่อบอกให้เขาเลิกยุ่งกับพี่สะใภ้เธอ แต่เมื่อได้เจอหน้า ทั้งคู่เลยต้องเปิดศึกกันคำรบ 2 เพราะนายวิธวินท์ก็คือผู้ชายที่เธอเคยเจอและเล่นงานจนเธอแค้นฝังใจมาแล้ว แถมยังเข้าใจผิดคิดว่าวิธวินท์เป็นพ่อม่ายลูกติดนิสัยเจ้าชู้ ไปรยาเลยขู่วิธวินท์ไม่ให้มาอยู่ใกล้พี่สะใภ้ แต่วิธวินท์ไม่ฟังเพราะเขาไม่ได้มีเจตนาอย่างที่ไปรยากล่าวหา วิธวินท์ไม่ฟังคำพูดของไปรยากลับเรียกยามมาไล่เธอซะอีก

ไปรยาเจ็บแค้นวิธวินท์เป็นอย่างมากที่หน้าหนาไล่ไม่ไป ก็แสวงหาแนวร่วม โดยเริ่มจากน้องจีนที่ดูเหมือนจะเข้าขากับอาสาวได้เป็นอย่างดี เด็กหญิงรับคำที่จะติดตามมารดาไปทุกหนทุกแห่งเท่าที่จะทำได้ โดยเฉพาะเมื่อแม่ไปกับวิธวินท์ แต่น้องจีนกลับไปสนิทสนมสนุกสนานกับบุ้งกี๋ที่อยู่ในความดูแลของวิธวินท์ ไปรยาเลยต้องเสียแนวร่วมอย่างน้องจีนไป เพราะดันไปเข้าเป็นปี่เป็นขลุ่ยกับวิธวินท์ด้วย

เมื่อแผนข่มขู่วิธวินท์ไม่ได้ผล ไปรยาจึงต้องใช้วิธีคุกคามจากกำลังเสริม ประกอบไปด้วย น้าเพิ่ม และ ไอ้อ๊อด ส่งตรงจากไร่ชมตะวัน ให้มาช่วยตามประกบวิธวินท์ ทำทีเป็นพวกมือปืนรับจ้าง หวังจะให้เขากลับและยอมเลิกยุ่งเกี่ยวกับดารุ ทั้งสองขับรถตามวิธวินท์ไปทุกแห่ง แต่เขากลับไม่รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย ซึ่งความจริงแล้วเขานั้นออกจะถนัดในเรื่องการต่อสู้ เมื่อเจอถูกตามแบบนี้จึงรู้สึกฉุนเสียมากกว่า เลยลากทั้งสองมาซักถามจนได้ความจริงมาว่า พวกเขาเป็นคนงานของไปรยา ถูกส่งมาข่มขู่วิธวินท์ไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับครอบครัวธีไนย ชายหนุ่มยิ่งโกรธหล่อนมากขึ้นไปอีก จึงลากมือปืนจำเป็นไปหาแม่จอมยุ่ง แล้วบอกว่าแรกๆ ที่รู้เรื่องร้าวฉานในชีวิตคู่ของดารุ เขาเพียงอยากจะปลอบและให้ดารุใช้ความอดทนมากกว่านี้ แต่เมื่อความหวังดีที่ทำมันกลับส่งผลเช่นนี้ เขาเลยเปลี่ยนใจจะทำตามความคิดของไปรยาที่ว่า เขาจะเข้ามาเป็นมือที่สาม นั่นยิ่งทำให้ไปรยาประกาศสงครามกับเขา

เมื่อแผนขั้นที่สองใช้ไม่ได้ผล ไปรยาจึงเริ่มแผนสาม โดยใช้มือปืนกระดูกอ่อนสองคนนี่ล่ะมาแก้ตัวในความผิดพลาดของพวกเขา คือให้น้าเพิ่มและไอ้อ๊อดไปโปะยาสลบวิธวินท์ที่โรงแรมที่เขาพักอยู่ จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าชายหนุ่มออกให้หมด แล้วพามานอนบนเตียง ส่วนตัวเองไปบอกพี่ชายว่าจะไปหาวิธวินท์ ไม่ให้เขาตามไป เพราะเธอเอาตัวรอดได้ แล้วผลุนผลันจากไปทันที โดยที่ไปรยาหารู้ไม่ว่าแผนการของไปรยาเล็ดรอดไปถึงหูของบุ้งกี๋ที่รีบรายงานให้กับวิธวินท์รู้ถึงอันตรายจากไปรยา วิธวินท์จึงเตรียมการณ์พร้อมรับมือแก้เผ็ดยัยตัวร้ายจอมจุ้นอย่างไปรยา

แผนของไปรยาคือจ้างหญิงสาวมานอนคู่กับวิธวินท์ แล้วจัดการถ่ายรูปไว้แบล็คเมล์ให้ดารุเข้าใจผิด แต่เมื่อไปถึง แผนการของไปรยากลับตาลปัตร เมื่อวิธวินท์ตลบหลังย้อนรอยเล่นงานซะจนไปรยาเป็นฝ่ายน้ำตาตกเสียท่าหมดสติซะเอง

ธีไนยรอน้องสาวอยู่เกือบ 3 ทุ่มก็ยังไม่กลับมา เริ่มรู้สึกเป็นห่วงเลยตัดสินใจไปตามหาที่โรงแรมที่พักของวิธวินท์พร้อมกับดารุ ขณะที่ไปรยาตกใจสุดขีดเมื่อตื่นมาพบว่าตัวเองอยู่ในสภาพเกือบเปลือย (เพราะเสื้อผ้าเปียก แล้ววิธวินท์เรียกแม่บ้านมาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้) ไปรยาโวยวายหาว่าวิธวินท์ข่มขืนเธอจะเอาเรื่อง วิธวินท์หมั่นไส้ไปรยาอยู่แล้ว เลยแกล้งทำเป็นยอมรับว่าได้ทำอย่างว่ากับไปรยาไปเพราะต้องการแก้เผ็ดที่พยายามหาเรื่องเขา แต่คำพูดที่หลุดปากเพราะต้องการแก้เผ็ดของวิธวินท์ ธีไนยและดารุเข้ามาได้ยินพอดี คราวนี้วิธวินท์จะปฏิเสธก็ไม่ทันเพราะภาพมันดันฟ้อง ธีไนยจะเอาวิธวินท์เข้าคุกที่มาทำร้ายน้องสาว แต่ดารุขอร้องเพราะจะทำให้ไปรยาเสื่อมเสีย

เรื่องราวบานปลายไปไกลถึงลุงประทีปและป้าแสงฉาย ลุงประทีปที่หวงหลานสาวอย่างกับไข่ในหิน เฝ้าทะนุถนอมความสาวของหลานมาตลอดลากปืนมาจะยิงวิธวินท์ทิ้ง แต่ดารุต้องขอร้องเอาไว้ให้ใช้วิธีเจรจาอย่างสันติ เพราะความสาวของไปรยาเสียไปแล้วเรียกคืนไม่ได้ ทำร้ายวิธวินท์ไปก็ไม่เกิดประโยชน์ ป้าแสงฉายเลยตัดสินใจให้วิธวินท์รับผิดชอบสิ่งที่ทำไปกับไปรยา ดารุเลยเสนอให้วิธวินท์แต่งงานกับไปรยา !!

วิธวินท์เอาข้อเสนอแต่งงานมาทบทวน แม้จะต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ไม่ได้ทำ แต่การได้เข้าเป็นครอบครัวเดียวกับดารุ บางทีเขาอาจจะช่วยให้ชีวิตของดารุกลับมามีความสุขอีกก็ได้ วิธวินท์จึงตกปากรับคำหอบสินสอดทองหมั้นมาสู่ขอไปรยา แม้ว่าไปรยาจะหัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ยอมแต่งกับวิธวินท์ถือซะว่าทำทานให้สุนัขตัวหนึ่ง แต่เมื่อถูกคำขู่แกมบังคับจากป้าแสงฉายที่ไม่ต้องการให้มันฉาวโฉ่ สุดท้ายไปรยาก็หนีการแต่งงานกับวิธวินท์ไม่พ้น จำต้องจดทะเบียนสมรสกับวิธวินท์ตามจารีตประเพณี

จนเมื่อคืนส่งตัวคืนแรกมาถึงหลังจากเสร็จสิ้นกระบวนการ วิธวินท์เลยเฉลยความจริงให้ไปรยารู้ว่า เขาไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวของไปรยาเลย เขายืนยันได้ว่าความบริสุทธิ์ของไปรยายังอยู่ครบถ้วนไม่ได้พรากเอาไปแม้แต่น้อย แต่ที่ยอมทุ่มเงินมาแต่งกับไปรยาก็เพราะต้องการแก้เผ็ด และอยากหาแม่ให้บุ้งกี๋ก็แค่นั้น ไปรยากรี๊ดสนั่นที่ตกเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำต่อตัวแสบอย่างวิธวินท์ และไปรยาก็อย่าหวังว่าจะได้ใบหย่าจากเขาจนกว่าเขาจะเป็นฝ่ายพอใจ ไปรยาแสนแค้น สาบานว่าชีวิตนี้จะอุทิศเพื่อการจองเวรวิธวินท์ให้อยู่อย่างไม่เป็นสุข

ทางฝ่ายธีไนยแม้จะไม่ชอบและเกลียดขี้หน้าวิธวินท์ แต่เมื่อวิธวินท์แต่งงานกับน้องสาวตัวเองไป ธีไนยก็แอบโล่งใจอยู่ไม่น้อยคิดว่าวิธวินท์คงจะเลิกยุ่งกับดารุ ธีไนยว่าจะหาเหตุคืนดีกับภรรยาแต่เมื่อเจอลูกตื้อและลูกอ้อนของซินดี้และนลินี ซึ่งหลังจากที่โดนไปรยาเล่นงานก็เล็งเห็นแล้วว่า หัวเดียวคงไม่รอด เลยหันมาจับมือกันร่วมเป็นพันธมิตรหาหนทางพิชิตธีไนย โดยช่วยกันเขี่ยดารุจากตำแหน่งภรรยาหลวงแล้วเอาตำแหน่งใหม่มาจัดสรรแบ่งกัน โดยมีนลินีเป็นผู้วางแผนการทั้งหมด (นลินีฉลาดมากหลอกซินดี้อีกที เมื่อได้ธีไนยแล้วจะจัดการเขี่ยซินดี้ทิ้งซะ) ธีไนยขว้างงูไม่พ้นคอ กลับไปสานสัมพันธ์กับสองสาวตัวแสบทำให้ดารุช้ำใจอีก

ระหว่างนั้นเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นที่ไร่ชมตะวัน เมื่อไปรยาได้รับข่าวว่าป้าแสงฉายถูกยิงกระสุนเฉี่ยวจนต้องเข้าโรงพยาบาล ทั้งหมดจึงลงมติเป็นเอกฉันท์ว่าจะกลับบ้านไร่เพื่อดูอาการป้าแสงฉายโดยด่วน ซึ่งต้นตอของปัญหามากจาก เสี่ยกาจพล ผู้มีอิทธิพลในพื้นที่ ที่ต้องการจะซื้อที่ของไร่ชมตะวันโดยอ้างว่าจะทำเป็นรีสอร์ท แต่ที่แท้จริงจะใช้เป็นทางผ่านขนยาเสพติด หญิงสาวจึงมีเรื่องปวดหัวเพิ่มมาอีกเรื่อง มิหนำซ้ำการพาวิธวินท์สามีหนุ่มและบุ้งกี๋ลูกติดสามีกลับมาที่ไร่ด้วย ได้กลายเป็นประเด็นร้อนสั่นสะท้านวงการขาเม้าท์ทั่วไร่ นำโดย น้าสะอาด แม่บ้านประจำไร่ขวัญใจของน้าเพิ่ม ที่ลงเดิมพันก้อนใหญ่ด้วยพรหมจรรย์ของตัวเองกับน้าเพิ่มว่า คุณดรีมของเธอจะต้องเลิกกับคุณวิธวินท์อย่างแน่นอน

ไร่นี่เองที่วิธวินท์ได้พบกับ สารวัตรปุรัณ คนรักของไปรยาที่มาหาที่ไร่ ทำให้วิธวินท์ทราบว่าภรรยา (ตัวแสบ) มีคนรักอยู่ที่นี่ เขาจึงคิดแก้เผ็ดหล่อนให้แสบๆ คันๆ หลังจากถูกไปรยาแกล้งรับน้องใหม่อย่างเขาทันทีที่มาถึงไร่

เช้าวันถัดมาสารวัตรหนุ่มถึงกับมึนสุดขีด เมื่อเห็นทะเบียนสมรสของไปรยาและวิธวินท์ขนาดยักษ์ปักอยู่ปากทางเข้าไร่ มิหนำซ้ำตลอดเส้นทางยังมีทะเบียนสมรสที่ถูกขยายขนาดกระดาษ B4 ปักอยู่เป็นระยะๆ ด้วยความน้อยอกน้อยใจของสารวัตรหนุ่ม ปุรันจึงไปตัดพ้อต่อว่าไปรยาหาว่าเธอเป็นคนโลเล แล้วจากไปโดยไม่ฟังคำอธิบายใดๆ วิธวินท์ที่แอบฟังมาแต่ต้นก็เข้ามาซ้ำเติมว่านี่แค่ออเดิร์ฟเท่านั้น ยังมีเรื่องแสบๆ มันๆ ยิ่งกว่านี้รอหล่อนอยู่อีก ไปรยาทำอะไรวิธวินท์ไม่ได้ นอกจากจดมันไว้ในบัญชีแค้นที่ต้องชำระ ถึงทีหล่อนเมื่อไหร่มันส์หยดแน่

ไปรยาตามไปอธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้สารวัตรปุรันเข้าใจ ว่าเธอกับวิธวินท์ไม่ได้เป็นอะไรกัน ปุรัณจึงให้กำลังใจเธอแล้วบอกว่าจะเชื่อใจเธอเสมอ และจะรอไปรยาเพียงคนเดียว แต่ไปรยากลับสองจิตสองใจ เพราะตลอดมาเธอไม่เคยบอกรักปุรันเลยสักครั้ง ที่สนิทสนมก็เพราะอยู่ใกล้กันมาตั้งแต่เด็กๆ

นลินีกับซินดี้สองสาวตัวแสบ ดำเนินตามแผนการจิกธีไนยมาถึงที่ไร่ชมตะวัน โดยไปสมัครงานใหม่เป็นประชาสัมพันธ์ให้กับรีสอร์ทของเสี่ยกาจพลซึ่งอยู่ใกล้กับไร่ชมตะวัน นลินีบังเอิญเห็นไปรยาอยู่กับสารวัตรปุรันที่ในตัวเมือง เลยเข้าสาดโคลนหาว่าไปรยาคบชู้สู่ชาย ไปรยาโมโหมีเรื่องตบตีกับนลินีและซินดี้ ดีที่ปุรันใช้ความเป็นตำรวจห้ามไว้และพาไปรยากลับมา วิธวินท์เห็นปุรันประคับประคองไปรยากลับมาที่ไร่ ก็ออกอาการไม่พอใจไล่สารวัตรปุรันไป เขาใช้ความเป็นสามีเข้าไปโอบกอดไปรยาให้ปุรันเสียใจ

ดารุเริ่มเห็นท่าทีที่วิธวินท์เหมือนคนมีอาการหึงหวงไปรยากับปุรัน จึงถามวิธวินท์ว่าที่ทำไปเป็นเพราะเริ่มหลงรักไปรยาขึ้นมาแล้วจริงๆ ใช่ไหม วิธวินท์ตอบไม่ถูกว่ารู้สึกกับไปรยาอย่างไร แต่ตั้งแต่ที่เขาแต่งงานไปรยาและได้มาเป็นครอบครัวเดียวกับไร่ชมตะวัน วิธวินท์รู้สึกมีความสุขมากเพราะเขาเป็นแค่เด็กวัดกำพร้าพ่อแม่ ชีวิตที่ไร่ชมตะวันเลยเหมือนการเติมเต็มชีวิตของเขาและบุ้งกี๋ให้รู้จักคำว่าครอบครัว แววตาที่วิธวินท์บอกดารุ ทำให้ดารุเริ่มรู้สึกว่าวิธวินท์กำลังหลงรักไปรยาอย่างไม่รู้ตัว ซึ่งดารุเองก็ยินดีที่วิธวินท์ได้พบใครสักคนที่ดีกว่าเธอ เพราะตลอดเวลาเธอรู้สึกผิดมาโดยตลอดที่เปลี่ยนใจเลิกกับวิธวินท์ แต่การพูดคุยกันของดารุกับวิธวินท์ ธีไนยมาเห็นเข้าและไม่พอใจ พาลเข้าใจผิดคิดว่าตนเองเป็นฝ่ายทรมานดารุตลอดเวลาที่แต่งงานด้วยกันมา ธีไนยไม่รู้จะไปพูดกับใคร สุดท้ายก็กลับไปซ้ำรอย คลุกคลีตีโมงกับสองสาวนลินีและซินดี้อีกเช่นเคย เสี่ยกาจพลมาเห็นพนักงานสาวประชาสัมพันธ์หน้าใหม่ของรีสอร์ท เล่นบทเป็นคู่ขาชู้ของธีไนยก็ชอบใจ จึงสนับสนุนนลินีและซินดี้หวังให้สองสาวล้วงความลับจากไร่ชมตะวันผ่านทางธีไนย รอเวลาหาโอกาสเล่นงานพวกที่ไร่ชมตะวัน ส่วนตัวเสี่ยกาจพลเองก็กำลังไล่ตามจีบ แม่เลี้ยงรมัย เจ้าของร้านผ้าไหมรายใหญ่ มารดาของ รัญชนา ดีไซน์เนอร์สาว รุ่นน้องของวิธวินท์ที่เคยแอบชอบวิธวินท์ รัญชนาแปลกใจสงสัยที่รู้ว่าวิธวินท์แต่งงานกับไปรยา เพราะทั่วทั้งจังหวัดไม่มีใครไม่รู้ว่าไปรยาเป็นคนรักของสารวัตรปุรัณ แต่รัญชนาต้องละความสนใจเรื่องวิธวินท์ไว้เสียก่อน เพราะเสี่ยกาจพลทำท่าจะมาเป็นพ่อเลี้ยงหล่อนเสียแล้ว รัญชนาจึงนำเรื่องนี้ไปปรึกษาวิธวินท์ ซึ่งบอกให้เธอใจเย็นๆ และจะคิดหาวิธีให้

ใกล้วันเกิดของดารุ ทุกคนต่างเอาของขวัญที่เตรียมให้เจ้าภาพมามอบให้ แต่ของขวัญชิ้นไหนก็ไม่สำคัญเท่ากับของธีไนย ซึ่งถูกจับตามองเป็นพิเศษ แต่สิ่งที่ธีไนยส่งให้เธอก็คือใบหย่าที่เขาเซ็นชื่อไว้เรียบร้อยแล้ว ทำให้ดารุเสียใจมาก แต่คนที่เดือดร้อนที่สุดเห็นจะเป็นไปรยา เพราะเท่ากับว่าทุกสิ่งที่ทำมามันสูญเปล่าหมด ดารุจะเซ็นใบหย่าให้ธีไนย แต่ไปรยายึดใบหย่าเอาไว้ไม่ยอมให้ดารุ และให้สัญญากับพี่สะใภ้ว่า จะทำให้ธีไนยขอโทษดารุและรับปากว่าจะเลิกเจ้าชู้โดยเด็ดขาด

วิธวินท์สงสารดารุ เลยไปพูดกับธีไนยว่าความรักระหว่างเขาและดารุมันจบสิ้นกันไปแล้ว หรือบางทีอาจจะไม่เคยมีเลยก็ได้ ที่เป็นแฟนกันก็คงตามแรงยุของเพื่อนๆ มากกว่า แต่ตอนนี้เขายอมรับว่าตนเองเริ่มจะรักแม่สื่อเจ้าปัญหาอย่างไปรยาน้องสาวของธีไนย และสารภาพความจริงกับธีไนยว่าเขาไม่เคยล่วงเกินไปรยา ธีไนยเลยไม่พอใจชกหน้าวิธวินท์ สั่งห้ามวิธวินท์รักน้องสาวของเขา แต่วิธวินท์ทำให้ไม่ได้ นอกซะจากว่าธีไนยจะเลิกเจ้าชู้ แล้วหันมารักครอบครัว รักดารุ นั่นอาจจะทำให้วิธวินท์ยอมไปจากไปรยา

ระหว่างนั้นเสี่ยกาจพลให้คนมาติดต่อขอซื้อที่อีก แต่ก็ถูกประทีปปฏิเสธอย่างไม่ใยดี เสี่ยจึงร่วมมือกับ นายฤทธิ์ คนงานในไร่ชมตะวันให้เป็นหนอนบ่อนไส้ เปิดทางให้คนของเสี่ยแอบมาวางเพลิงที่ท้ายไร่ ทำให้ทุกคนแตกตื่น และคนงานบางคนได้รับบาดเจ็บ ไปรยาโกรธแค้นต้องการเอาคืน จึงพาลูกมือทั้งน้าเพิ่ม ไอ้อ๊อด แตง และน้าสะอาดบุกไปเผาโรงนาร้างท้ายไร่ของเสี่ย วิธวินท์เป็นห่วงไปรยาจึงตามไปช่วย พาออกมาได้อย่างหวุดหวิดจนวิธวินท์บาดเจ็บ ระหว่างที่ทั้งคู่ได้ไปเห็นว่าแท้ที่จริงโรงนาของเสี่ยแห่งนี้คือแหล่งผลิตยาเสพติด ไปรยาพาวิธวินท์ไปส่งโรงพยาบาล แล้วรีบแจ้งให้ปุรันไปบุกจับ แต่เสี่ยกาจพลรู้ทันขนย้ายอุปกรณ์หนีทัน ทำให้ปุรันทำอะไรเสี่ยกาจพลไม่ได้เพราะขาดหลักฐาน จากเหตุการณ์นี้เองที่ทำให้ไปรยาเริ่มรู้สึกดีๆ กับวิธวินท์แต่ก็ยังปากแข็งใส่เขาอยู่

เพราะเรื่องใบหย่าของธีไนยที่เซ็นให้ดารุ เลยทำให้นลินีและซินดี้มีความหวัง เลยหน้าเริ่ดเชิดตามติดธีไนยไม่สนใจดารุ ทำให้ดารุถูกมองว่าเป็นเมียไร้น้ำยา ไปรยาสุดแสนจะทนไม่ไหวที่เห็นพี่ชายไม่ทำอะไรสักอย่าง เลยหันมาใช้วิธีส่งดารุเข้าประกวดนางงามบ้านไร่ประจำจังหวัด เรียกเสียงฮือฮาเพราะความสวยของดารุกลบรัศมีของซินดี้และนลินีที่ขึ้นประกวดเวทีเดียวกัน ดารุเป็นดาวให้หนุ่มๆ ห้อมล้อมตามแผนของไปรยา สร้างความไม่พอใจให้กับธีไนยเป็นอย่างยิ่ง ถึงกับขึ้นไปบนเวทีเพื่อพาดารุลงมา บอกว่าดารุเป็นเมียของเขา ดารุโกรธธีไนยเลยตัดสินใจเอาใบหย่าที่แอบเอามาจากห้องของไปรยาปาใส่หน้าธีไนย ให้ธีไนยเห็นว่าเธอได้เซ็นชื่อลงบนใบหย่าให้ธีไนยแล้ว ธีไนยอึ้งพูดไม่ออก นลินีกับซินดี้ดีอกดีใจที่ใบหย่าของธีไนยสมบูรณ์ซะที นลินีเจ้ากี้เจ้าการให้ธีไนยเอาทนายไปเจรจาเรื่องสินสมรสให้เรียบร้อยแล้วจะได้กลับกรุงเทพฯด้วยกัน แต่ลุงประทีปและป้าแสงฉายในฐานะที่เป็นผู้จัดการดูแลมรดกของธีไนยและไปรยา กลับไม่ยอมตกลงกับทนายของธีไนย ถ้าธีไนยจะหย่ากับดารุ ธีไนยก็ต้องเป็นฝ่ายไปแต่ตัว ตอนนี้เองที่ธีไนยเริ่มสองจิตสองใจ ใบหย่าที่มีลายเซ็นของทั้งเขาและดารุเลยยังอยู่กับตัวเขาไม่ยอมส่งไปให้เขตรับรองการหย่า

ระหว่างนั้นเสี่ยกาจพลขอแต่งงานกับแม่เลี้ยงรมัย ซึ่งก็ได้รับคำตอบตกลง ทำให้รัญชนาวิตกมากจนต้องรีบมาปรึกษาวิธวินท์ ทุกคนในบ้านไร่จึงรู้เรื่องนี้ พวกเขาตกลงที่จะร่วมมือกันวางแผนให้แม่เลี้ยงเห็นธาตุแท้ของเสี่ย

ไปรยากับวิธวินท์มาพบเสี่ยและบอกว่าจะขายที่ให้ เพราะเบื่อที่ต้องมาคอยระวังเรื่องอุบัติเหตุที่อาจจะเป็นเจตนาของใครบางคน เสี่ยมัวแต่ดีใจจึงไม่สนใจสิ่งใด และขอไปดูที่ก่อนตกลงซื้อขาย ไปรยาตอบตกลงทันที

เสี่ยโทรไปหาแม่เลี้ยงรมัยเพื่อชวนไปดูที่ๆ เขาจะซื้อด้วยกัน เพราะอยากอวดความร่ำรวยของตนเอง แม่เลี้ยงขอพาลูกสาวไปด้วย เสี่ยก็ไม่ขัดข้อง เมื่อทุกคนมาถึงไร่ของไปรยา หญิงสาวทำหน้าที่เป็นผู้นำทาง เพราะเธอรู้ลู่ทางมากกว่าวิธวินท์ พอเข้าไปในเขตพื้นที่ๆ มีต้นไม้ขึ้นหนาทึบ เสี่ยมัวแต่ชวนแม่เลี้ยงดูนั่นดูนี่ จึงไม่ได้มองคนอื่นจนพลัดหลงกัน (โดยเจตนาของไปรยา) ทั้งสองมารู้ตัวต่อเมื่อไม่ได้ยินเสียงของใครเลยจึงร้องเรียก แต่สิ่งที่ได้รับตอบกลับมาคือความเงียบ เลยเดินลึกเข้าไปในป่าอีก

รัญชนาที่ซุ่มดูเหตุการณ์อยู่ เริ่มกังวลว่าแม่อาจจะหลงลึกเข้าไปจนพวกตนตามไม่ทัน ไปรยารับรองความปลอดภัยของมารดาเธอ หญิงสาวจึงวางใจติดตามมารดาไปห่างๆ

เสี่ยกาจพลและแม่เลี้ยงเริ่มเหนื่อยอ่อน หลายครั้งที่แม่เลี้ยงล้มลงเพราะสะดุดรากไม้ แรกๆ เสี่ยก็เข้าประคอง แต่ยิ่งเดินก็ยิ่งเหนื่อย เขาจึงหงุดหงิดและเอ็ดตะโรใส่แม่เลี้ยงที่เดินซุ่มซ่าม พอได้ยินเสียงน้ำก็วิ่งหาโดยไม่สนใจแม่เลี้ยง มัวแต่ดื่มน้ำจึงไม่รู้ว่ามีผู้ชาย 2-3 คนอยู่ด้านหลัง ต่อเมื่อถูกจ่อปืนเข้าที่ขมับ เสี่ยจึงรู้ตัวว่าได้ตกเป็นเชลยของพวกโจรที่อาศัยอยู่ในป่านี้เสียแล้ว โดยหารู้ไม่ว่าพวกโจรก็คือวิธวินท์กับพวกคนงานในไร่ที่ปลอมตัวมา วิธวินท์ทำทีเป็นพอใจแม่เลี้ยง เลยขอจากเสี่ยเพราะคิดว่าเธอเป็นเมียเขา เสี่ยบอกแม่เลี้ยงไม่ใช่เมีย แต่ถึงใช่หากชายหนุ่มพอใจเขาก็ยินดียกให้ ทำให้แม่เลี้ยงตาสว่าง วิธวินท์ถูกใจคำพูดและความคิดของเสี่ยเลยเลี้ยงเหล้าเขา แล้วเปรยๆ ว่าตัวเองและพรรคพวกมีเฮโรอีนอยู่จำนวนหนึ่ง อยากปล่อยแต่ไม่รู้จะไว้ใจใครได้ เสี่ยบอกว่าเรื่องนี้ไม่มีปัญหา ตัวเขานั้นเป็นเอเย่นต์ใหญ่ มีของเท่าไหร่ส่งให้เขาได้เลยเรื่องเงินไม่มีปัญหา เสี่ยไม่เฉลียวใจแม้แต่น้อยว่าคำพูดของเขาถูกบันทึกเทปไว้เรียบร้อยแล้ว

เสี่ยตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็พบว่าตนเองอยู่ในห้องขัง จึงรู้ว่าเสียท่าไปรยาและวิธวินท์แล้ว เมื่อสารวัตรเล่าถึงแผนการทั้งหมดให้เขาฟัง ดังนั้นเสี่ยจึงต้องก้มหน้ารับกรรมสารภาพความจริงทุกอย่าง สารวัตรปุรันตามไปจับนายฤทธิ์ที่ร่วมขบวนการกับเสี่ยกาจพล แต่นายฤทธิ์ไหวตัวทันหลบหนีไปได้อย่างหวุดหวิดด้วยความแค้นกับทุกคนในไร่ชมตะวัน

รีสอร์ทของเสี่ยกาจพลถูกอายัดเพราะเป็นแหล่งฟอกเงินของเสี่ยกาจพล นลินีกับซินดี้เลยตกงาน ซ้ำร้ายนลินียังไปเห็นใบหย่าของธีไนยแอบซุกเอาไว้อีก นลินีเลยรู้ว่าธีไนยไม่คิดที่จะหย่ากับดารุจริงๆ และกำลังหาทางไปขอคืนดีกับดารุอีกต่างหาก นลินีเลยชักชวนกับซินดี้ใช้แผนการขั้นสุดท้าย รวมหัวกันโกหกธีไนยว่า พวกเธอสองคนตั้งท้องลูกของธีไนยพร้อมกันทั้งสองท้อง เรียกร้องให้ธีไนยรับผิดชอบเร่งหย่ากับดารุให้จบๆ ไม่อย่างนั้นจะเอาเรื่องนี้ไปบอกดารุ

รัญชนาขอบใจวิธวินท์ที่ช่วยให้แม่ของเธอรอดจากเสี่ยกาจพล ความสนิทสนมของรัญชนากับวิธวินท์ทำให้ไปรยารู้สึกหมั่นไส้วิธวินท์ ทำเป็นไม่สนใจเวลาที่วิธวินท์อยู่กับรัญชนา พอปุรันมาหาก็แกล้งชวนปุรันออกไปช่วยงานในไร่สองต่อสอง โดยเพิ่งมารู้จากปากปุรันว่าที่มาเพราะต้องการขอโทษไปรยาเกี่ยวกับที่เคยพูดไป มาวันนี้เขาต้องผิดสัญญากับไปรยาแล้ว เพราะเขากำลังหลงรักผู้หญิงคนหนึ่ง...นั่นก็คือรัญชนา ปุรันคิดว่าไปรยาจะโกรธ แต่ไปรยากลับรู้สึกโล่งอกเมื่อปุรันมาสารภาพว่าไปรักคนอื่น ไปรยาเลยบอกปุรันจะหาทางช่วยให้ปุรันสมหวังกับรัญชนา ส่วนรัญชนาก็มาปรึกษาวิธวินท์ว่ากำลังเริ่มชอบผู้ชายคนหนึ่งอยู่ซึ่งก็คือสารวัตรปุรันนั่นเอง

ไปรยาและวิธวินท์ต่างก็ไม่รู้ว่า ตัวเองกำลังทำตัวเป็นแมงมุมสื่อรักช่วยชักใยให้ปุรันกับรัญชนาคบกันจนมีโอกาสได้เปิดเผยใจและคบหากัน มารู้เอาทีหลังก็มองหน้ากันเคอะเขิน คราวนี้วงพนันขันต่อของพวกลูกจ้างในไร่ เริ่มแบ่งฝ่ายอย่างชัดเจนเชียร์ให้วิธวินท์บอกรักไปรยาซะที โดยมีน้าเพิ่มเป็นหัวหอกเสนอแนะวิธีโรแมนติกหวานซึ้ง (ซึ่งน้าเพิ่มหวังชนะพนัน เพื่อพิชิตใจแม่สะอาดของตัวเองกับเขาด้วย)

วิธวินท์จึงคิดจะลองบอกรักไปรยาดู แต่พอมาอยู่ต่อหน้าไปรยาก็ได้แต่อึกๆ อักๆ จึงหันมาใช้วิธีส่งมงกุฎดอกหญ้าไปให้เธอ ไปรยาออกจะงงๆ กับสิ่งที่เขาให้ เลยแกล้งถามว่าที่ให้ของเพื่อแลกกับใบหย่าเหรอ เขาเลยโกรธเธอมากและไม่พูดอะไรอีกเลย

ครั้งต่อมาน้าเพิ่มเลยเปลี่ยนแผน แนะว่าน่าจะให้บุ้งกี๋กับน้องจีนเป็นสะพานเชื่อมรัก วิธวินท์จึงไปขอให้บุ้งกี๋กับน้องจีนช่วยกันเอาดอกไม้ไปให้ไปรยา แล้วบอกว่าวิธวินท์ปลูกดอกไม้พวกนี้ให้ไปรยา ตอนแรกไปรยาไม่สนใจดอกไม้เลย บุ้งกี๋สงสารวิธวินท์เลยตัดสินใจบอกความจริงไปรยาไปว่า วิธวินท์รักไปรยาจริงๆ และบุ้งกี๋ก็ไม่ใช่ลูกของวิธวินท์ เป็นเด็กวัดที่วิธวินท์รับดูแล เพราะฉะนั้นวิธวินท์ไม่ใช่พ่อม่ายอย่างที่ไปรยาคิด ตรงกันข้ามวิธวินท์เป็นคนดีแต่ปากร้ายไปหน่อยก็แค่นั้น

ขณะที่ไปรยาเริ่มสับสนกับความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อวิธวินท์ นายฤทธิ์ซึ่งหนีรอดจากตำรวจไปได้แต่ก็จนตรอกไม่มีเงินใช้ เลยตัดสินใจย้อนรอยกลับมาลักพาตัวบุ้งกี๋กับน้องจีนเข้าไปในป่า เรียกค่าไถ่จากพวกที่ไร่ชมตะวัน ธีไนยรีบทิ้งนลินีและซินดี้มาช่วยดารุตามหาลูก วิธวินท์เองก็ช่วยธีไนยออกตามหาบุ้งกี๋ด้วยเหมือนกัน จนสามารถแกะรอยเจอนายฤทธิ์และพวกเด็กๆ ธีไนยช่วยพาเด็กๆ ออกมาจากป่าได้ ส่วนวิธวินท์พยายามตามล่าตัวนายฤทธิ์ แต่กลับพลาดท่าเสียทีถูกยิงตกลงไปในน้ำตกจมหายไป

นลินีกับซินดี้เจ็บใจที่ธีไนยหวนกลับไปหาดารุและพวกที่ไร่ชมตะวัน เลยตามมาที่ไร่หวังเอาเรื่อง แต่ระหว่างที่ขับรถกำลังจะมาถึงที่ไร่ นายฤทธิ์ซึ่งกำลังหนีเอาตัวรอดขี่มอเตอร์ไซค์ตัดหน้ารถนลินีกับซินดี้จนกระเด็นกันไปคนละทาง นายฤทธิ์มอเตอร์ไซค์คว่ำตายคาที่ ส่วนนลินีกับซินดี้รถชนต้นไม้บาดเจ็บร้องโอดโอยหัวร้างข้างแตกถูกนำส่งโรงพยาบาล ซึ่งที่นั่นเองความก็เลยแตกว่าสองสาวโกหกเรื่องท้องลูกของธีไนย คราวนี้ธีไนยเลยตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาด ที่จะเลิกยุ่งกับนลินีและซินดี้หันไปดูแลครอบครัวตัวเอง แล้วปล่อยให้สองสาวนอนระบมหน้าเสียโฉมอยู่ในโรงพยาบาลทะเลาะตบตีกันเองอย่างไม่ไยดี

ทุกคนตามหาตัววิธวินท์แต่ไม่มีใครพบจนทุกคนคิดว่าตาย ธีไนยเห็นน้องสาวโศกเศร้าเสียใจก็รู้สึกผิด เลยตัดสินใจขอโทษน้องสาว แล้วเล่าให้ฟังถึงคำพูดที่วิธวินท์เคยลั่นว่าจาว่า ถ้าธีไนยเลิกเจ้าชู้หันมาดูแลครอบครัว วิธวินท์ก็จะไปจากชีวิตของไปรยา ธีไนยโทษตัวเองที่มีส่วนทำให้วิธวินท์ต้องจากไป ไปรยายิ่งร้องไห้เสียใจกอดมงกุฎดอกหญ้าของวิธวินท์แล้วเอาแต่เก็บตัวเงียบ

รัญชนาและสารวัตรปุรัณมาเยี่ยมไปรยาเมื่อทราบเรื่อง รัญชนาเข้ามาเห็นหญิงสาวถือมงกุฎดอกหญ้าอยู่ในมือ จึงบอกว่า...มงกุฎดอกหญ้าเป็นสัญลักษณ์ของคณะที่มีหมายหมายว่า ชายหนุ่มจะให้มันกับหญิงสาวที่รักมากที่สุดในชีวิตเท่านั้น เพื่อจะบอกเธอว่า "เธอคือเจ้าหญิงในดวงใจเขา" ไปรยาถึงกับน้ำตาร่วง มาเข้าใจเอาเมื่อสายถึงท่าทีอึกอักของวิธวินท์ที่มีต่อเธอมาตลอด

วิธวินท์จากไป 3 วัน ก็มีข่าวว่าทั้งอ๊อดและน้าเพิ่มรวมทั้งคนงานหลายคน พบวิญญาณของเขาเดินอยู่ตามสถานที่ต่างๆ คล้ายจะหาทางกลับบ้าน นั่นทำให้คนงานแทบทุกคนกลัว และลงมติเป็นเอกฉันท์ว่า จะสร้างศาลให้วิธวินท์อยู่ โดยตั้งให้เป็นเจ้าพ่อกันเลยทีเดียว

ข่าวการตั้งศาลรู้ถึงหูไปรยา หญิงสาวโกรธจัดเข้ามาพังศาลทิ้งทันที และประกาศว่าเขายังไม่ตาย ตราบใดที่ยังไม่พบศพเธอจะไม่เชื่อโดยเด็ดขาด แต่ทั้งปวงไปรยาหารู้ไม่ว่านี่เป็นแผนของลุงประทีปกับป้าแสงฉายที่พบวิธวินท์ยังไม่ตาย เลยวางแผนให้หลานสาวยอมรับว่ารักวิธวินท์ แอบชี้ทางให้วิธวินท์ปีนขึ้นไปเดินบนระเบียงห้องของไปรยาเพื่อให้ไปรยาคิดถึงเขามากยิ่งขึ้น

ไปรยากำลังจมอยู่กับความหลังครั้งเก่า พอได้ยินเสียงผิดปกติที่ระเบียงจึงหันไป ก็เห็นเงาคนเดินไปมาไม่นานก็หายไป พอวิ่งไปดูก็ไม่เห็นใคร (ที่ไม่เห็นเพราะวิธวินท์ก้าวพลาดตกลงมา ดีที่ธีไนยกับดารุซึ่งมารู้ความจริงเอาทีหลัง ลากเข้าพุ่มไม้ไปก่อนที่น้องสาวจะมาเห็น)

รุ่งเช้าไปรยาเอาเรื่องที่พบไปบอกทุกคน แสงฉายแกล้งบอกว่าวิธวินท์อาจจะตายไปแล้วก็ได้เลยมาปรากฏให้เห็น แต่ไปรยายอมรับไม่ได้เพราะมันเหมือนกับว่าเขายังอยู่ด้วยตลอดเวลา หากวันคืนย้อนกลับมาได้ เธอก็อยากจะแก้ตัวในสิ่งผิดพลาดที่ทำไว้กับเขา ดารุเลยว่างั้นก็คงถึงเวลาแล้วที่นางฟ้าหรือเทวดาจะฟังคำขอของไปรยาบ้าง

ไปรยาไปนั่งพนมมืออยู่ที่ใต้ต้นไม้ในไร่ภาวนาขอให้วิธวินท์กลับมา เมื่อลืมตาก็พบวิธวินท์เดินเข้ามาหาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เบื้องหลังเขามีดอกไม้ไฟพวยพุ่งอยู่ วิธวินท์ส่งมงกุฎดอกหญ้าให้ไปรยา พร้อมกับคำขอแต่งงานกับไปรยาอีกครั้งได้ไหม ไปรยาพยักหน้ารับทั้งน้ำตา แต่นี้ไปเธอไม่ต้องชักใยรักให้กับใครอีกแล้ว เพราะทุกคนสามารถถักทอใยรักของตนเองให้สวยสดงดงามได้ตามปรารถนา

ส่วนวงการพนันในไร่ก็มีทั้งรอยยิ้มและคราบน้ำตา ฝ่ายที่มีรอยยิ้มบรรเจิดที่สุดก็คือน้าเพิ่มที่ถือหางข้างวิธวินท์ว่าจะใช้ชีวิตคู่อยู่กับไปรยาได้ตลอดรอดฝั่ง ส่วนฝ่ายที่ต้องหลั่งน้ำตาคือสะอาดที่ต้องสูญเสียความสาวที่หวงแหนมาเป็นสิบปีให้ไอ้เพิ่มมัน เพราะดันเดิมพันด้วยของรักของหวง...ฮือๆๆๆๆ

จบบริบูรณ์